مرگ راجر آکروید - هرکول پوآرو

در سال،۱۹۲۶ انتشار کتاب «مرگ راجر آکروید» (نخستین شاهکار کریستی) با موفقیت خیره کننده مواجه شد و او را یک شبه به شهرتی عظیم و خارق العاده رساند. این اثر، در میان نویسندگان اصولگرا (که آگاتا کریستی هم جزو آنها بود) محل مجادله شد. رمان تقریباً همه خصوصیات یک روایت معمایی استاندارد را دارد.

خلاصه رمان :

جنایت در یک روستای دورافتاده انگلیسی و در محیطی نیمه اشرافی رخ می‌دهد. راجر آکروید در اتاق کارش به قتل می‌رسد و نویسنده، بنابر سنت متداول «عصر طلایی»، نقشه منزل را در اختیار خوانندگان می‌گذارد، پرسوناژهای رایج رمان کلاسیک معمایی هم همگی حضور دارند، از سرپیشخدمت عصا قورت داده و مقرراتی (که رفتارش مشکوک است، ولی خواننده به او سوء ظن نمی‌برد) گرفته تا مستخدمه‌ها و آشپز و سرآشپز و سایر خدمه که جزو ملزومات این گونه آثارند. خواهر راوی داستان (دکتر دهکده که نقش دستیار کاوشگر را نیز ایفا می‌کند) یکی از بامزه‌ترین شخصیتهای رمان است، زیرا این زن خوش نیت و بی اندازه فضول مدام شایعه‌های مضحک و بی اساس را که با پشتکاری کم نظیر از اینجا و آنجا گرد آورده‌است، نقل قول می‌کند و باعث انبساط خاطر خوانندگان می‌شود. کارآگاه ماجرا، جناب هرکول پوآرو که در همسایگی دکتر منزل دارد و راوی داستان او را «مرد کله تخم مرغی» می‌نامد، به شیوه‌ای کاملاً شرلوک هولمزگونه سؤالهایی ظاهراً بی ربط می‌کند که در آخر معلوم می‌شود تا چه اندازه مهم بوده اند؛ نظیر توجه خاصی که به رنگ چکمه‌های مظنون ماجرا نشان می‌دهد. همه رمانهای معمایی موفق این دوره، به نحوی به خواننده کلک می‌زنند و ترفندی که آگاتا کریستی در اینجا به کار بسته‌است، برای آن ایام بی اندازه بدیع و بی نظیر بود: در پایان، آشکار می‌شود قاتل کسی نیست جز دکتر دهکده، یعنی راوی ماجرا.

پیامدها :

این شگرد مورد قبول بسیاری از اصولگرایان نیفتاد، چون یکی از قواعد دهگانه را که حکم می‌کند راوی هیچ مطلبی را از خواننده پنهان ندارد، زیر پا می‌گذارد. اعضای «باشگاه پلیسی نویسان اصولگرا» ـ منجمله خود آگاتا کریستی ـ سوگند خورده بودند در روایت پردازی «روراست» باشند، حال آنکه در «مرگ راجر آکروید»، آشکارا، از این میثاق تخطی شده‌است. دوروتی سایرز از نادر کسانی می‌باشد که این شیوه بدیع را مجاز شمرده است.